لیگ NBA

لیگ اتحادیه ملی بسکتبال آمریکا که به اختصار، لیگ NBA نامیده می‌شود، شناخته شده ترین رویداد در دنیای بسکتبال است. لیگ بسکتبال شمال آمریکا، یکی از 4 لیگ حرفه‌ای در آمریکا و بزرگترین لیگ بسکتبال حرفه‌ای مردان در جهان است. این مسابقات در هر دوره با حضور 29 تیم از آمریکا و یک تیم از کانادا برگزار می‌شود.

تاریخچه

در سال 1946 لیگ NBA در هتل کومودور[1] شهر نیویورک کار خود را با نام «اتحادیه بسکتبال آمریکا»[2] شروع کرد و 3 سال با همین نام ادامه داد تا این که در سال 1949 با لیگ ملی بسکتبال ادغام شد تا به نام امروز خود برسد. مائوریس پودولوف[3]، اولین رئیس این لیگ بود؛ مقامی که در آینده به سرپرست تغییر نام داد. لیگ BAA با 11 تیم شروع شد که از این تعداد 4 تیم را تا پیش از شروع فصل دوم از دست داد اما همچنان از موفقیت بسیاری نسبت به NBL برخوردار بود. در 1949 که دو لیگ با هم ادغام شدند، تعداد مجموع تیم‌ها به 17 رسید ولی لیگ جدید هم به سرعت در حال از دست دادن تیم‌هایش بود. بعد از تنها 6 سال، تعداد تیم ها به 8 عدد می‌رسد.. مشکلات مالی از همان ابتدا گریبان‌گیر لیگ بسکتبال، خصوصا تیم‌های NBL بودند که به دلیل داشتن مخاطب کمتر به طرح ادغام روی آوردند. از 1955 تا 1961 لیگ NBA با 8 تیم به مسابقات ادامه داد و در این سال تیم شیکاگو پکرز (واشینگتن ویزاردز فعلی)[4] به لیگ اضافه شد. از 1966 تا سال 2004 لیگ بسکتبال شاهد گسترش بزرگی بوده و تعداد مجموع تیم‌ها به 21 می‌رسد.

تیم‌ها

ساختار کنونی لیگ NBA از 30 تیم تشکیل شده که آن‌ها در قالب 2 کنفراس با هم به رقابت می‌پردازند. کنفرانس شرق و غرب هر یک به 3 قسمت تقسیم می‌شوند:

کنفرانس غرب میزبان بخش‌های شمال غرب، پسیفیک (اقیانوس آرام) و جنوب غرب بوده و شامل 15 تیم است:

> شمال غرب: Denver Nuggets, Minnesota Timberwolves, Oklahoma City Thunder, Portland Trail Blazers, Utah Jazz

> پسیفیک (اقانوس آرام):  Golden State Warriors, Los Angeles Clippers, Los Angeles Lakers, Phoenix Suns, Sacramento Kings

>  جنوب غرب: Dallas Mavericks, Houston Rockets, Memphis Grizzlies, New Orleans Pelicans, San Antonio Spurs

15 تیم کنفرانس شرق هم به همین شکل در سه دسته‌ی آتلانتیک (اقیانوس اطلس)، جنوب شرق و مرکزی قرار می‌گیرند:

> آتلانتیک:  Boston Celtics, Brooklyn Nets, New York Knicks, Philadelphia 76ers, Toronto Raptors

> مرکزی: Chicago Bulls, Cleveland Cavaliers, Detroit Pistons, Indiana Pacers, Milwaukee Bucks

> جنوب شرق:  Atlanta Hawks, Charlotte Hornets, Miami Heat, Orlando Magic, Washington Wizards

مسابقات

مسابقات NBA طبق روال معمول، هر سال در 16 اکتبر آغاز می‌گردد و در روز 10 آوریل به اتمام می‌رسد. در یک فصل از لیگ NBA، هرتیم82 بازی دارد که نیمی از آن‌ها را میزبان و نیمی دیگر را میهمان خواهد بود. در ماه فوریه، فصل عادی به مناسبت جشن سالانه‌ی ستارگان (NBA All-Star Game) متوقف می‌شود. با رای گیری از طرفداران این ورزش در آمریکا، کانادا و سرتاسر جهان از طریق اینترنت، بالاترین رای آورندگان در هر کنفرانس به عنوان کاپیتان انتخاب می‌شوند. رای طرفداران همچنین تعیین کننده‌ی باقی بازیکنان شرکت کننده است.

مسابقه‌ی آل-استار NBA All-Star Game

این مسابقه هر سال در فوریه و به میزبانی NBA برگزار می‌گردد. این مسابقه بخشی از رویداد 3 روزه‌ی آل-استار 24است که از جمعه تا یکشنبه ادامه دارد و در آن 24 نفر از ستارگان لیگ حضور دارند. اولین دوره‌ی این مسابقات در سال 1951 در ورزشگاه بوستون گاردن برگزار شد. بازیکنان اصلی در هر تیم از مجموع آراء تماشاگران، بازیکنان و بینندگان رسانه‌ها انتخاب می‌شوند و بازیکنان ذخیره توسط سرمربیان تعیین می‌شوند. اگر بازیکنی به دلیل آسیب‌دیدگی نتواند در مسابقات شرکت کند، سرپرست NBA جایگزینی برای او در نظر خواهد گرفت.

از سال 2018، دو بازیکنی که بالاترین رای را در کنفرانس خود بدست آورده‌اند، به عنوان کاپیتان تیم خود انتخاب شده و می‌توانند از میان لیست بازیکنان ذخیره‌ی آل-استار، تیم خود را تشکیل دهند. لبرون جیمز و استفان کری اولین بازیکنانی بودند که در این روش جدید به عنوان کاپیتان انتخاب شدند و در یک مراسم خصوصی و بدون حضور رسانه‌ها ترکیب تیم‌های خود را انتخاب کردند. برای حفظ شرایط رقابتی در این مسابقات، عواید حضور هر تیم به یک خیریه به انتخاب همان تیم تعلق می‌گیرد.

پلی‌آف (Playoffs)

مسابقات پلی‌آف NBA در ماه آوریل و پس از اتمام فصل عادی برگزار می‌‎گردد. در این بخش، تیم‌های اول تا هشتم در هر کنفرانس برای کسب جام قهرمانی با هم به رقابت می‌پردازند.

ساختار مسابقات به این صورت است که در دور اول، تیم اول با تیم هشتم، تیم دوم با تیم هفتم و به همین صورت و با سیستم 2-2-1-1 انجام می‌شود. یعنی 2 بازی به میزبانی تیم بالایی جدول، 2 بازی به میزبانی تیم پایینی جدول، سپس به همین صورت اما یکی در میان تا زمانی که یک تیم به 4 پیروزی از مجموع 7 بازی برسد.

برنده‌ی هر کنفرانس به فینال NBA راه می‌یابد تا در یک سری 7تایی دیگر برای قهرمانی رقابت کند.

قهرمانی

از سال 1999، بیشترین تعداد قهرمانی در مسابقات NBA نسیب دو تیم بوستون سلتیکس و لس آنجلس لیکرز که هر یک توانسته‌اند 17 بار در فینال NBA به پیروزی برسند. گلدن استیت واریرز و شیکاگو بولز با مجموع 6 مقام قهرمانی، سومین رتبه در این رده بندی را به خود اختصاص داده‌اند و رتبه‌ی چهارم هم با 5 قهرمانی مربوط می‌شود به سن آنتونیو اسپرز.

راز موفقیت NBA

امروزه، وقتی ما به بسکتبال فکر می‌کنیم، NBA اولین چیزی است که به ذهنمان می‌آید. لیگ NBA در کنار NFL، NHL و MLB به یکی از سنگ بناهای ورزش‌ آمریکا تبدیل شده، موفق‌ترین لیگ بسکتبال تاریخ است، سالانه ده‌ها میلیارد دلار در آن جابجا می‌شود و نزدیک به یک میلیارد تماشاگر در جهان دارد.

اما این سطح از موفقیت همیشگی نبوده؛ در گذشته NBA نه تنها در برابر لیگ‌های بزرگ مثل NFL، بلکه حتی نسبت به دیگر لیگ‌های‌های  بسکتبال هم از اهمیت بسیار کم کمی برخوردار بوده است. رمز موفقیت NBA وقتی دیگر لیگ‌ها شکست خوردند، چه بود؟ 2 چیز: شهر‌های بزرگ و پیوستگی.

لیگ NBA و BAA که نام آن زمانش بود، در سال 1946 به عنوان یک روش کسب درآمد برای صاحبان NHL در مدت تعطیلی لیگ خودشان شکل گرفت. همین موضوع باعث شد که اولین دسته از تیم‌ها متعلق به همان شهرهای بزرگی باشند که صاحب تیم‌های NHL هم بودند. بوستون، تورنتو، نیویورک، دیترویت و شیکاگو از جمله آن‌ها بودند.