بسکتبال ورزشی است که در آن دو تیم 5 نفره با یکدیگر به رقابت می‌پردازند و بازیکنان در آن تنها مجازند که توپ را با دست خود حمل کنند و در نهایت آن را به درون سبد مخصوص (basket) بیاندازند. در این ورزش ده بازیکن (که هر تیم 5 بازیکن دارد) و 2 داور که یکی به عنوان داور اول و دیگری داور دوم است بازی را اجرا می‌کنند. همچنین یک توپ و دو سبد که هر سبد سهم یک تیم است و به عنوان دروازه آن ها به حساب می‌آید .
 

طریقه‌ی بازی بسکتبال

بسکتبال در چهار تایم 10 دقیقه‌ایی که کوارتر نامیده می‌شود انجام می‌شود. در این بازی تیم ها از زمین خودی که زمین دفاع نامیده می‌شود به سمت زمین حریف یا زمین حمله، یورش می برند تا از زمان 24 ثانیه ایی که در هر حمله در اختیار هر تیم داده می‌شود نهایت استفاده را کرده باشند تا ضربه ایی را روانه سبد بسکت کنند و امتیاز جمع آوری کنند.
تاریخچه ی بسکتبال
جیمز نای اسمیت (James Naismith) یک پزشک کانادایی بود که به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت . در سال 1891 یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس می داد ، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات فوتبال، هاکی و بیسبال، در فصل بهار و تابستان حفظ کنند .
 

تاریخچه ی ورزش بسکتبال
دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشته های موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید:
•    توپ در آن نقش داشته باشد .
•    به صورت گروهی به اجرا در آید .
•    اصل رقابت در آن رعایت شود .
•    و بر مهارت استوار باشد .
•    هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد .
حاصل این رویکرد ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه با قدمتی بیش از 130 سال، به عنوان یکی از محبوب‌ترین و هیجان انگیزترین رشته های ورزش بین المللی شناخته شده‌است. دکتر نای اسمیت در شروع کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند .در این حین، اعضای تیم مقابل باید تلاش کنند که مانع از انجام این کار شوند و توپ را از دست حریف بربایند و تصاحب کنند. نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم 9 نفره در کالج اسپرینگ فیلد (springfield college) بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام «ویلیام چیلس» به سبد انداخت. بعدها شخصی به نام «فرانک ماهان» با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت (BASKET) و توپ را بال (BALL) می گویند، این ورزش را بسکتبال (Basketball) نامید . دکتر نای اسمیت، برای آنکه بازی بسکتبال خشن نشود، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد . بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :
•    بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .
•    بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .
•    هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
•    فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشتند می توانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند
•    بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند .
در آغاز، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می‌افتاد باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد خارج می‌کرد. در سال 1892 شخصی به نام «لئو آلن» سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین دلیل به زودی پاره و فرسوده می‌شد، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد. چندی نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه ها پیدا کرد. دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخه‌هایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود ارسال کرد.
این مقررات در سال 1892 میلادی به صورت کتابچه ای برای استفاده عموم منتشر شد. کشور کانادا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت . دیگر کشور ها هم بتدریج و در سال های بعد پذیرای این ورزش جدید شدند: فرانسه در سال 1893، چین و هندوستان در سال 1894، انگلستان در سال 1894 ژاپن در سال 1900 و .. . نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال 1896 بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد . نتیجه این بازی تاریخی 15 بر 12 به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود . در سال 1930 دکتر نای اسمیت کتابی درباره خواص بسکتبال تالیف کرد تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه بسیار پر تحرک است اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن (قلب و کلیه) نخواهد شد .
 

تجهیزات مورد نیاز برای ورزش بسکتبال
- لباس
آرون اونز، نمونه ای از لباس بازیکنان
لباس بازی برای زنان و مردان بلوز بی آستین و شلوارک است و نام تیم در جلوی بلوز و شماره بازیکن در پشت و جلوی آن نوشته شده است. در بازی های بین المللی شماره های بازیکنان از 4 تا 15 است. بازیکنان بسکتبال معمولاً از کفش های ساقدار استفاده می‌کنند که از مچ پا حفاظت بیشتری می‌کند.
- زمین بسکتبال
- تخته
- تخته ثابت:
تخته بسکتبال مستطیلی است به طول 1٫80 متر و عرض 1٫20 متر که در فضای بالای زمین در دو انتهای میدان قرار دارد و باید به گونه ای قرار گیرد که به اندازه 120 سانتی متر با خط انتهای زمین فاصله داشته باشد. و نیز ارتفاع تخته از کف سالن بازی 2.75 متر است .
 

انواع تخته:
نوعی از تخته ها به کمک میله هایی آهنی از سقف سالن آویزان می‌شوند که در هنگام عدم نیاز، می توان آن ها را بالا برد و به سقف سالن متصل کرد. نوعی دیگر از تخته ها با میله ای به زمین وصل و محکم می‌شوند. در نوعی دیگر، تخته به وسیله پایه‌ای متحرک بر روی زمین قرار می‌گیرد.
 

حلقه:
حلقه بسکتبال در فاصله 30 سانتی متری قاعده تخته به صورت عمود بر آن متصل می‌شود که قطر این حلقه 45 سانتی متر و ارتفاع توری که به شکل سبد به آن متصل می‌شود 30 سانتی متر است.
 

توپ بسکتبال:
در دو سال نخست که بازی بسکتبال ابداع شد، از توپ فوتبال استفاده شد. اما چون این توپ سبک بود در سال 1894 میلادی اولین توپ مخصوص بسکتبال توسط یک کارخانه دوچرخه‌سازی تولید شد که کمی از توپ فوتبال بزرگ‌تر بود. در سال 1937 توپ دیگری که بزرگ‌تر و سبک‌تر بود به بازار آمد و آن‌گاه در سال 1949 توپی ساخته شد دقیقا به همین شکل و اندازه و وزن فعلی که هم‌چنان امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
توپ بسکتبال بزرگتر از توپ های معمولی است و از جنس چرم، لاستیک یا پلاستیک ساخته‌ می‌شود. میزان فشار هوای داخل توپ باید به حدی باشد که در صورت رها شدن از ارتفاع 1٫80 متر، پس از اصابت به زمین کم تر از 1٫20 و بیش تر از 1٫40 متر از زمین بلند نشود. محیط استاندارد یک توپ بسکتبال پس از باد شدن باید حداقل 75 سانتی‌متر و حداکثر 78 سانتی‌متر باشد. ضمن آن‌که در این حال وزن توپ نباید کمتر از 600 و بیشتر از 650 گرم باشد. توپ ورزش بسکتبال بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین توپ بازی‌های گروهی محسوب می‌شود.
 

نگاهی کلی به قوانین بسکتبال:
•    هر تیم از 5 بازیکن اصلی و حداکثر 7 بازیکن ذخیره تشکیل شده است.
•    بازی در چهار کوارتر انجام می گردد که زمان هر کوارتر ده دقیقه (در ان‌بی‌ای ۱۲ دقیقه) می‌باشد.
•    استراحت بین کوارتر اول و دوم و سوم و چهارم دو دقیقه ولی استراحت بین کوارتر دوم و سوم پانزده دقیقه خواهد بود.
•    اگر بازیکنی از تیم حمله مدت 3 ثانیه در ذوزنقه تیم حریف باشد مالکیت توپ را از دست می‌دهد.
•    برای هر پرتاب آزاد یک امتیاز و برای پرتاب داخل قوس دو امتیاز و برای پرتاب پشت قوس سه امتیاز برای تیم پرتاب کننده لحاظ می‌شود.
•    بازی بسکتبال در پایان وقت قانونی مساوی ندارد و پس از پایان وقت قانونی، 5 دقیقه وقت اضافی گرفته خواهد شد و اگر باز هم نتیجه برابر شد، یک وقت اضافی پنج دقیقه‌ای دیگر نیز درنظر گرفته خواهد شد و این تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که یکی از تیم ها برنده شود.
•    زمان مالکیت توپ برای هر تیم 24 ثانیه می‌باشد که 8 ثانیه در زمین دفاعی و 16 ثانیه در زمین حمله می‌باشد
•    هر بازیکنی مرتکب 5 خطای شخصی بشود می بایست زمین بازی را ترک کند.

خطاهای ورزش بسکتبال
خطای شخصی: 1- بلاک کردن 2- شارژ کردن 3- دفاع از پشت سر 4- تماس با دست  5- نگه‌داشتن 6- استفاده غیرقانونی از دست‌ها 7- هل دادن 8- اسکرین غیرقانونی خطای شخصی در تمامی حالات جهت بازیکن خاطی اعلام می‌شود.
خطای طرفین: خطایی است که دو بازیکن مخالف روی هم‌دیگر در یک زمان انجام می‌دهند.
خطای غیر ورزشی: خطای شخصی است که به طور عمد روی بازیکن با توپ و یا بدون توپ صورت می‌گیرد و جریمه آن دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ از وسط زمین می‌باشد.
دیسکالیفه: هرگونه خطایی خارج از روحیه ورزشکاری را با دیسکالیفه (اخراج از زمین بازی) جریمه و دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ از وسط زمین به حریف داده می‌شود.
خطای فنی: خطایی است که بدون برخورد بازیکن بوجود می‌آید. جریمه آن یک پرتاب آزاد با مالکیت توپ از وسط زمین می‌‎باشد. خطای فنی برای بازیکن ذخیره دو پرتاب آزاد با مالکیت توپ و خطای فنی برای مربی و همراه تیم دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ است.
خطای تیمی:در هر ده دقیقه، تیمی که خطاهای انجام شده آن بیش از 4 خطا باشد، خطای تیمی محسوب می‌شود و جریمه آن دو پرتاب آزاد توسط بازیکنی که خطا روی آن اتفاق افتاده‌است انجام می‌شود.

اما چند خطای دیگر:
1- دبل:
الف: اگر توپ را دو دست دریبل بزنیم، مرتکب خطای دبل شدیم .
ب: اگر در دریبل زدن توپ بالاتر از سینه آید، دبل محسوب می‌شود که جریمه ی آن تعویض مالکیت توپ است .
ج: اگر توپ را روی زمین بغلتانیم و پیش بریم .
2- نیمه: در صورتی که توپ را از زمین خود به زمین حرف منتقل کنیم، دیگر حق برگشت توسط ما وجود ندارد در غیر اینصورت خطای نیمه اعلام می‌گردد .
3- سد: اگر بازیکن مدافع در جلوی بازیکن صاحب توپ که لی آپ یا سه گام می رود ساکن نایستد و ضربه بزند، خطای سد اعلام می‌شود. این خطا، عکس خطای شارژ می‌باشد .
4-  رانینگ: این خطا در چند مرحله ی مختلف گرفته می‌شود:
الف: دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام
ب: برداشتن گام اضافه در سه گام، لی آپ و پاور موو  (Power move)
ج: برداشتن گام ریز در سه گام بطوری که قابل تشخیص نباشد
د: کشیده شدن پا روی زمین برای فاصله ی بیش از 5 سانتی متر در هر حرکت
ه: پرش با توپ و برگشت به زمین بدون رها کردن آن . برای مثال بازیکنی که به قصد شوت ، پرش جفت می‌کند اگر به زمین برسد و هنوز توپ را رها نکرده باشد، رانینگ کرده است.
و: اگر بازیکن در اوت، هنگام پرتاب اوت با توپ حرکت کند.
5- خطای پیک: اگر در پیک دادن به بازیکن خودی، حریف را هل دهیم یا دست‌ها حرکت کند .
6- خطای پا: دفع و حرکت توپ به وسیله ی پا .
خطای اوت و پرتاب آزاد : در صورتی که پا از محدوده ی مجاز خارج شود این خطا رخ می‌دهد .
7- خطای اسلم دانک:  این خطا صرفاً در ایران اجرا می‌شود و منوط به هنگامی است که بازیکنی اسپک یا اسلم دانک اجرا کرده و بعد از آن به حلقه آویزان شود .
شایان ذکر است که خطای فنی همان خطای Technical (تکنیکال) می‌باشد .
هر تیم پس از انجام 4 خطا در هر 10 دقیقه، جریمه‌ی خطای تیمی می‌گیرد .
 

زمان بسکتبال:
مسابقات بسکتبال در چهار زمان ده دقیقه‌ای مفید برگزار می‌شود (در ان‌بی‌ای ۱۲ دقیقه) که به هر یک از این ده دقیقه، یک کوارتر می گویند. منظور از زمان مفید این است که در صورت توقف بازی یا خروج توپ از میدان ، زمان متوقف می‌شود و با شروع مجدد بازی، زمان به جریان می‌افتد . بازیکنان در بین دو کوارتر، دو دقیقه امکان استراحت دارند اما استراحت بین کوارتر دوم و سوم (بین دو نیمه) 15 دقیقه است. هر تیم پس از تصاحب توپ باید طی هشت ثانیه توپ را از خط مرکز زمین عبور دهد و وارد زمین حریف کند .
تیمی که در پایان 4 کوارتر امتیاز بیشتری کسب کند، برنده است اما در صورت تساوی، پنج دقیقه وقت اضافی به تیم ها داده خواهد شد. در صورت تساوی مجدد ، پنج دقیقه وقت اضافی دیگر و ... این اوقات اضافی ادامه می یابد تا اینکه یکی از دو تیم برنده شود. تیم ها 24 ثانیه فرصت دارند تا توپ را به سوی دروازه ی حریف پرتاب کنند . در غیر این صورت، توپ به رقیب داده خواهد شد. بازیکنان حق ندارند برای پرتاب پنالتی یا طی بازی، بیشتر از پنج ثانیه وقت تلف کنند .

زمین بسکتبال:
برای تورنمنت‌های المپیک و قهرمانی جهان، زمین بسکتبال باید 28 متر طول و 15 متر عرض داشته باشد. سالن قانونی دارای حداقل 7 متر ارتفاع و نور کافی و مناسب برای انجام مسابقات است. خط کشی زمین باید با محل استقرار تماشاچیان و تابلو های تبلیغاتی دست کم 2 متر فاصله داشته باشد. عرض خطوط کنار زمین 5 سانتی متر است و به گونه ای رسم می‌شود که کاملا قابل رویت باشد. دقیقا در مرکز زمین دایره ای به شعاع 80 / 1 متر رسم می‌شود . همچنین خط عرضی، زمین را از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم می‌کند .
 

تکنیک:
در حالی که قد و آمادگی از پیش‌شرط‌های هر بازیکن بسکتبال محسوب می‌شود . مهارت‌های تکنیکی در کنترل و کار با توپ نیز بسیار اساسی است. اگر بازیکنی می خواهد پیشرفت کند باید در توانایی پاس دادن، کار با توپ، حفاظت آن از تیم رقیب و مهم‌تر از همه کسب امتیاز مهارت داشته باشد. بازیکنان همیشه در کار تیمی مشارکت دارند و چه در دفاع (دفاع دو نفری برای کسب دوباره توپ) و حمله (سد کردن کار دفاعی تیم مقابل) با هم همکاری می‌کنند. تکنیک‌های زیر از جمله تکنیک‌های رایج در باری بسکتبال است: حرکت، پاس دادن، حمل توپ، شوت کردن.
پرتاب ها:
در هنگام پرتاب توپ، بازیکن باید قوانین خاصی را رعایت کند؛ در غیر این صورت پرتاب او خطا محسوب می‌شود .
در پرتاب پنالتی حتما باید یک دست در کنار توپ و دست دیگر روی توپ باشد؛ مثل حرف T در زبان انگلیسی. در پرتاب فقط باید مچ دست پرتاب کننده خم شود. پاها نیز به اندازه ی عرض شانه‌ها باز و زانو ها اندکی خم می‌شوند و پرتاب انجام می‌گیرد.
پرتاب سه گام در نزدیکی سبد انجام می‌شود.  بازیکن حق دارد با توپ سه گام بردارد؛ به شرط اینکه در سومین گام در حال پرتاب توپ به سوی سبد است.
 

تخلف ها: 
سه ثانیه: زمانی که تیمی توپ را در اختیار دارد نباید هیچ یک از بازیکنان آن تیم بیش از سه ثانیه در منطقه ذوزنقه تیم مقابل توقف نمایند. تمامی خطوط منطقه ذوزنقه جزء منطقه محدوده محسوب می‌شوند .
هشت ثانیه: زمانی که بازیکنی مالکیت توپ را در زمین دفاعی خود در اختیار می‌گیرد بایستی در عرض هشت ثانیه توپ را از زمین خارج کرده و به زمین تیم مقابل حمله ببرد.
24 ثانیه: اگر تیمی مالک توپ شده باشد. باید در عرض 24 ثانیه توپ را وارد حلقه حریف بکند یا به طرف حلقه تیم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ باید حتماً به حلقه بخورد تا 24 ثانیه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد 24 ثانیه ادامه می‌یابد و اگر توپ توسط تیم مقابل اوت شود باز هم 24 ثانیه ادامه می‌یابد. 24 ثانیه موقعی صفر می‌شود که 1- خطا صورت بگیرد 2- بازیکن تیم مقابل با پا توپ را به اوت بیاندازد. اگر دستگاه 24 ثانیه بوق بزند و توپ از دست بازیکن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول می‌باشد. اگر در هوا با دست بازیکنی لمس شود و گل شود گل مردود می‌باشد .
رانینگ (Running): موقعی که بازیکن توپ را در دست گرفته و یک یا دو گام به اطراف برود، رانینگ نام دارد.
دبل (Double): دریبل کردن از زمانی شروع می‌شود که بازیکن کنترل توپ را دراختیار گرفته و با انداختن و زدن آن در تماس با زمین دوباره آن را قبل از اینکه به بازیکن دیگری برخورد کند لمس نماید. زمانی دریبل خاتمه می‌پذیرد که با دست آن را گرفته و یا اجازه دهد توپ در دست یا دست‌ها استراحت نماید. زمانیکه توپ با دست دریبل کننده در تماس نیست، تعداد گام‌های برداشته محدود نخواهد بود.
بازیکن مجاز نیست پس از خاتمه دریبل، برای بار دوم اقدام به دریبل نماید. درصورتیکه این عمل را انجام دهد مرتکب تخلف ’’دبل‘‘ شده است.
پای پیوت (pivot): اگر بازیکنی توپ را در دست داشته و یک پا را ثابت و پای دیگر را به هر طرف که بخواهد به حرکت در آورد پای ثابت را پای پیوت می گویند. اگر بازیکنی با توپ با دو پا همزمان به زمین بیاید هر دو پای او پای پیوت می‌باشد. اگر یک پای خود را بلند کند پای دیگر به عنوان پای پیوت خواهد بود.

بسکتبال چه فوایدی برای بدن دارد؟
1- کسب تعادل روانی و فراهم بودن زمینه های لازم برای رشد روانی
2- ایجاد انگیزش مطلوب در افراد برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی
3- ایجاد شخصیت متعادل و روحیه تعاون و همکاری
4- تقویت عوامل روانی مانند: اعتماد به نفس، تمرکز و توجه و خود شکوفایی
5- کسب نشاط و شادابی
6- پرورش و تقویت توان رهبری افراد
7- افزایش قدرت تصمیم گیری افراد به صورت صحیح و قضاوت منطقی
8- پرورش فرد از نظر هوشی و افزایش ظرفیت‌های ذهنی
 

روش امتیاز دهی
امتیاز هر گل (پرتاب موفق در حلقه حریف) با توجه به موقعیت بازیکنی که اقدام به شوت کرده است متفاوت است. اگر بازیکن خارج از خط سه امتیازی باشد، گل سه امتیاز و اگر داخل آن باشد دو امتیاز دارد. هر پرتاب آزاد (پنالتی) یک امتیاز دارد. در بسکتبال تساوی وجود ندارد و آن قدر وقت اضافه به بازی داده می‌شود تا یکی از دو تیم برنده شود. زمان استراحت بین وقت های اضافه 1 دقیقه است.
 

داوران بسکتبال
تعداد داوران یک مسابقه بسکتبال 6 نفر است. از این 6 نفر 3 داور در درون زمین بر جریان بازی نظارت می‌کنند که یکی از آن ها سرداور و دو نفر دیگر داور هستند. در کنار زمین هم 3 نفر هر یک وظیفه ای خاص را انجام می‌دهند. یک نفر ثبت کننده امتیازها و خطاها (منشی) یک نفر مسئول 24 ثانیه و هم وقت نگه‌دار است. خطاهای عمده ای که داوران به آن توجه دارند عبارتند از: خطا در حمله، رانینگ، دبل، سه ثانیه، خطاهای برخورد و سد مسیر.

نحوه پاس دادن
اگر فاصله ما با هم تیمیمان زیاد بود اول از همه باید توپ را با دو دست از دو سمت راست و چپ بگیریم به طوری که دو شصت انگشتان ما به سمت خود باشد و توپ را به دو سوم خود یا یک سوم هم تیمییمان پرتاب می کنیم. طوری که توپ نهایتاً به دست هم تیمیمان برسد. اگر فاصله ما با یار خودی کم بود و حریف در جلوی ما ایستاده بود می توانیم توپ را از زیر دست حریف به یارمان بدهیم و اگر حریف به سمت ما هجوم بیاورد می توانیم توپ را از یک سمت به پشت خود برده و از سمت دیگر به جلوی خود آورده و به یارمان بدهیم.
نکته: می‌توانیم در خارج از زمین هم به هم تیمیمان پاس بدهیم تا پاس را او که زیر فشار پرس نیست انجام دهد این حرکت معمولاً در زمان پرس شدید بسیار کارساز خواهد بود.
 

پست های بسکتبال:
در بسکتبال به‌طور کل سه پست اصلی وجود دارد، دو بازیکن در پست گارد، دو بازیکن در پست فروارد و یک بازیکن در پست سنتر. در بسکتبال رسمی و حرفه‌ای این سه پست به پنج پست جداگانه تبدیل می‌شود که عبارتند از: گارد رأس، شوتینگ گارد، فروارد کوچک، فروارد قدرتی، سنتر.
پوینت گارد
گارد رأس (point guard) یا پست۱ معمولاً بهترین پاس دهنده تیم است و توانایی حمل توپ (ball handling) او از بقیه افراد تیم بیشتر است و معمولاً آمار پاس گل و توپ ربایی او از همه افراد تیم بیشتر است. گارد رأس بازیکنی سریع است که می‌تواند شوت‌های سه امتیازی یا نزدیک (دو امتیازی) بزند. گارد رأس به عنوان مربی زمین شناخته شده و باید بازی را مطالعه کند و ضعف دفاعی را تشخیص دهد. گارد رأس وظیفه رهبری حمله و بردن توپ به زمین طرف مقابل را دارد و بازدهی تیم را با دادن پاس گل افزایش می‌دهد. گارد رأس کوتاه‌قدترین بازیکن تیم است و معمولاً قدّی بین ۱۸۰ سانتیمتر تا ۱۹۰ سانتیمتر دارد.
شوتینگ گارد
شوتینگ گارد (shooting guard) یا پست ۲ معمولاً بازیکنی به استقامت فروارد و با سرعت گارد رأس است. در کنار مهارت حمل توپ و شوت زدن مهارت پاس خوبی دارد و می‌تواند وظایف گارد رأس را انجام دهد. در بازی، شوتینگ گارد وظیفه دفاع از خطرناک‌ترین تهدید حمله‌ای تیم مقابل را دارد. قد شوتینگ گاردها معمولاً از گارد بلندتر است و قدی بین ۱۹۰ سانتیمتر تا ۲ متر دارند. بازیکنان این پست معمولاً می‌توانند به جای فروارد هم بازی کنند.
اسمال فروارد
فروارد کوچک (small forward) یا پست ۳ برخلاف اسمش بازیکنی تنومند و با استقامت بالاست که باید همه توانایی‌ها را از قبیل پاس، دفاع، شوت و حمل توپ داشته باشد. فروارد کوچک باید توانایی بردن توپ به نزدیکی سبد و لی آپ کردن و گرفتن خطا را داشته باشد و بتواند بخش عظیمی از امتیازش را از خط پرتاب آزاد بدست بیاورد. وظیفه دفاع از حلقه بر عهده فروارد کوچک و فروارد قدرتی است پس باید توانایی بلاک کردن را هم داشته باشد.
پاور فروارد
فروارد قدرتی (power forward) یا پست ۴ وظیفه‌ای مثل سنتر دارد و باید بتواند زیر حلقه امتیاز بگیرد و در دفاع به قدری بزرگ (اندازه بدنی) باشد که بتواند یار بزرگتر تیم مقابل را دفاع کند و سریع باشد تا یار کوچکتر را هم دفاع کند. پاور فروارد باید بتواند توپ‌های زیادی را ریباند کند و از توانایی بلاک کردن خوبی نیز برخوردار باشد. قد پاور فروارد از فروارد کوچک بلندتر است و چیزی حدود ۲۰۳ سانتیمتر تا ۲۱۳ سانتیمتر است.
سنتر
سنتر (center) یا پست ۵ یا بیگمن (big-man) یکی از مهم‌ترین پست‌ها است معمولاً نزدیک سبد بازی می‌کند و بلند قامت‌ترین بازیکن تیم است. مهارت‌های آن‌ها در ریباند کردن، امتیاز آوری زیر سبد و درست کردن دیوار برای بازیکنان دیگر برای نفوذ به سبد (setting screen) است.

لیگ ها و مسابقات
حرفه‌ای‌ترین لیگ بسکتبال ان‌بی‌ای (NBA) می‌باشد. این لیگ بین تیم‌های باشگاه‌های حرفه‌ای آمریکای شمالی (ایالات متحده آمریکا و کانادا) برگزار می‌شود. از دیگر لیگ‌های مطرح بسکتبال جهان می‌توان به یورولیگ در اروپا که بین تیم‌های مطرح اروپایی برگزار می‌شود و لیگ اندسا در اسپانیا و لیگ ان بی ای بانوان (WNBA) در ایالات متحده آمریکا اشاره کرد. مسابقات جام جهانی بسکتبال مردان و زنان هر چهار سال یک بار با حضور تیم‌های ملی صعودکننده به این مسابقات برگزار می‌شود. از دیگر مسابقات مهم ملی در سطح بسکتبال جهان می‌توان به مسابقات یوروبسکت که بین تیم‌های ملی اروپایی و هر دو سال یک بار برگزار می‌شود اشاره کرد.

:references
•    National Basketball Association (2014). "Official Rules of the National Basketball Association. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved March 6, 2015.
•    International Basketball Federation (June 2004). Official Basketball Rules. Archived from the original on December 22, 2005.
•    Reimer, Anthony (June 2005). "FIBA vs North American Rules Comparison". FIBA Assist (14): 40–44.
•    Bonsor, Kevin (March 10, 2003). "How Basketball Works: Who's Who". HowStuffWorks. Archived from the original on January 1, 2006. Retrieved January 11, 2006.
•    https://www.britannica.com/sports/basketball/Jump-ball#ref29687

.

تالیف: امیررضا شکیب