استعداد طبیعت‌گرا
یعنی مهارت در شناخت و طبقه‌بندی گونه‌های مختلف ـ گیاهان و جانوران ـ و محیط فردی. این مورد هم‌چنین توانایی شناسایی دیگر پدیده‌های طبیعی(مانند تشکیل ابرها و کوه‌ها) و توانایی تشخیص و تمییز اشکال غیرزنده، مانند ماشین‌ها را شامل می‌شود.
جایگاه مغزی
نواحی لوب آهیانه‌ی چپ که در تشخیص و تمایز موجودات جاندار از بی‌جان نقش دارد.
مهارت‌ها
شناخت گیاهان و حیوانات، دسته‌بندی گیاهان و حیوانات، درک دنیای طبیعت، اهمیت دادن به محیط اطراف، کار کردن و یادگیری در فضای آزاد، اهمیت دادن به تاریخ طبیعی، سازماندهی سلسله‌مراتبی اطلاعات، دسته‌بندی اطلاعات، اهمیت دادن به حیوانات خانگی و وقت گذاشتن برای آنها، باغبانی، پرورش سبزیجات و میوه‌ها برای مصرف شخصی، آگاهی از دنیای طبیعت، ستاره‌شناسی، فعالیت‌های خارج از منزل.
مشاغل
کشاورز، زیست‌شناس دریایی، دامپزشک، جنگلبان، باغبان، زنبوردار، کاوشگر، محیط‌بان، هواشناس، گیاه‌شناس، ستاره‌شناس.
نقاط قوت
یافتن الگوها و روابطی که در طبیعت وجود دارد.
ویژگی‌ها
علاقه‌مند به موضوعاتی هم‌چون گیاه‌شناسی، زیست‌شناسی و جانورشناسی؛
توانایی در رده‌بندی و فهرست کردن اطلاعات؛
لذت بردن از سفر به طبیعت و گشت و گذار و اقامت داشتن در آن؛
بی‌میل به موضوعات بی‌ارتباط با طبیعت.
راهکارهایی برای تقویت استعداد طبیعت‌گرا
ابزارهای یادگیری زیر و فرصت استفادهی از آنها را فراهم آورید:
اطلاعات طبقه‌بندی‌شده، گیاهان، فرصت کار کردن در فضاهای باز، حیوانات، CDهای مربوط به صداهای طبیعت، اردوهای تفریحی و علمی در طبیعت، ابزار مطالعه‌ی طبیعت مانند تلسکوپ و میکروسکوپ و دوربین صحرایی.
تمرینات
حضور در طبیعت و توجه به عناصر آن و کاوش در آنها؛
هربار بعد از طبیعت‌گردی مشاهدات خود را در دفتری نوشتن؛
نگه‌داری از گیاهان در منزل؛
حضور در گروه‌های حمایت از محیط زیست و حیوانات؛
شناسایی انواع گونه‌های حیوانی و جانوری؛
مطالعه‌ی اکولوژی(ا اثرات محیط بر موجودات زنده، اثرات موجود زنده بر محیط و روابط متقابل بین موجودات زنده).
شخصیت‌هایی که دارای استعداد طبیعت‌گرا بالایی بوده‌اند
چارلز داروین، ژان باپتیست لامارک، ریچارد داوکینز، یوهانس کپلر، گالیلیو گالیله، حکیم عمر خیام، خواجه نصیر الدین طوسی، غیاث‌الدین جمشید کاشانی، محمود بهزاد، محمدعلی اینانلو.
