چگونه به فرزند نوجوانمان در مسیر کشف استعدادهایش کمک کنیم تا در زندگی موفق شود؟
به عنوان والدین، هدف ما این است که به فرزندانمان در مسیر موفقیت کمک کنیم. ما میخواهیم فرزندانمان شاد و موفق باشند. میخواهیم اشتباهاتی را که ما در زندگی مرتکب شدیم، آنها مرتکب نشوند، و یا حداقل مسیر کم خطاتری را بپیمایند. البته گفتن همهی اینها از عمل کردن بهشان آسان تر است! اما با اینهمه ما میتوانیم به فرزندمان کمک کنیم. یک هدیهی خوب که میتوانیم به فرزندمان بدهیم این است که به او کمک کنیم استعدادهای ذاتیاش را شناسایی کند و توسعه دهد.
البته لازم است که دقت کنیم به عنوان والدین، وظیفه نداریم که تعیین کنیم استعداد فرزندمان چیست. وظیفه نداریم که به آنها بگوییم در زندگی چه کار کنند. چرا که این کارها اثر معکوس و سوء دارد. برای رسیدن به موفقیت واقعی، لازم است که هرکس بتواند استعدادهایش را خودش کشف کند. ما باید این مسیر را خودمان به وسیلهی خودمان به انتها برسانیم. این به این معنی نیست که نوجوانان به راهنمایی ما نیاز ندارند یا از آن سودی نمیبرند. بلکه در عین اینکه فرزندمان خودش تلاش میکند تا مسیرش را پیدا کند، کارهای بسیاری وجود دارد که ما به عنوان والدین میتوانیم انجام دهیم تا نوجوانانمان را راهنمایی کنیم.
سه قدم برای راهنمایی نوجوانان در کشف استعدادهایشان:
قدم اول: با آنها راجع به استعداد صحبت کنید
با فرزند نوجوان خود راجع به استعداد ذاتی صحبت کنید. به آنها بگویید که چگونه هر کدام از ما مجموعهای از استعدادهای منحصر به خود را دارا هستیم. این استعدادها به ما داده شده اند تا بتوانیم در زندگی خود به موفقیت برسیم و دستاورهای مختلفی به دست آوریم، بنابراین این استعدادها باید شناسایی شوند، توسعه داده شوند و دنبال شوند. علاوه بر آن، استعدادهایمان به ما کمک میکنند که برای خود هدفی تعیین کنیم و مسیر مشخصی داشته باشیم. کار کردن با استعدادهایمان باعث شادی و احساس رضایت ما میشود.
قدم دوم: به فرزند نوجوان خود بگویید که او را حمایت می کنید
به فرزندتان بگویید که این وظیفهی خود اوست که استعدادهایش را بشناسد، به او بگویید که کمکش خواهید کرد ولی در نهایت این مسیری است که او باید خودش بپیماید. به فرزند خود بفهمانید که پیدا کردن استعدادهایش می تواند زمان بر باشد. برخی ممکن است در سنین پایین تر استعدادهای خود را پیدا کنند اما برای برخی نیز ممکن است سالها طول بکشد، و این ایرادی ندارد! مسیر مطلقا درست و مطلقا اشتباهی در این باره وجود ندارد. حتی برنامه ی زمانی مشخصی هم برای کشف استعدادها وجود ندارد. گاهی حتی طولانی شدن مسیر استعدادیابی برای برخی لازم است، و به آن ها کمک میکند که جایگاه حقیقی خود را پیدا کنند.
. والدین نمیتوانند به جای فرزندان این مسیر را طی کنند، ولی میتوانند فرزندشان را راهنمایی کنند، نکاتی را که متوجه میشود به او گوشزد کنند، مثال های مختلف را برایش باز کنند، و دربارهی چیزهایی که فرزندشان در انجامشان خوب هستند و به طور ذاتی و طبیعی میتوانند آنها را به خوبی انجام دهند صحبت کنند. و به فرزند خود اطمینان دهند که همیشه از او حمایت خواهند کرد.
قدم سوم: دربارهی اینکه چگونه باید استعدادهایشان را شناسایی کنند، با او بحث و گفتگو کنید
با فرزندتان دربارهی شناسایی استعدادهایش صحبت کنید. به او بگویید که انجام کارهایی که ما به طور ذاتی برای انجام دادنشان ساخته شدهایم برای ما طبیعی و آسان است. به عبارتی دیگر، گاهی فکر میکنیم چون انجام کار به خصوصی برای ما آسان است، پس همهی مردم هم میتوانند آن را به راحتی انجام دهند! اما واقعیت این است که دیگران به اندازه ی ما در آن موضوع خاص، سریع و قوی نیستند. برای ما این موضوع به نظر استعداد خاصی نمیرسد، چون انجام دادنش برای ما خیلی بدیهی و ساده است! در حالی که این دقیقا همان مفهوم "استعداد" است. و اگر همین موضوعات خاص، موضوعاتی هستند که به شما انرژی می دهند، موضوعاتی هستند که دوست دارید راجع به آن ها صحبت کنید، دوست دارید راجع بهشان یاد بگیرید و فکر کنید، اگر هنگام پرداختن به این موضوعات و فعالیتها متوجه گذر زمان نمیشوید، پس در مسیر صحیحی قرار دارید! این ها سرنخهایی هستند که به شما در شناسایی استعداهایتان کمک میکنند.
نتیجه گیری:
بعد از شناسایی استعدادها، چالش بعدی این است که بدانیم با این استعداد چه کنیم. بعضی وقتها خیلی واضح است که باید با یک علاقه یا استعداد چه کرد ولی بعضی وقتها چنین نیست. بعضی وقتها ما واقعا نمیدانیم که چطور باید استعدادهایمان را در زندگی واقعی به کار ببندیم. در این موارد میتوانید فرزند خود را تشویق کنید تا دریابد سایر افرادی که استعدادهای مشابهی دارند چطور از استعدادشان استفاده میکنند. به فرزند خود بگویید که خوب مشاهده کند و ببیند افرادی با علایق مشابه آنها چه میکنند. با مرور زمان فرزندتان خواهد آموخت که راههای بسیاری برای استفاده از مهارتها و استعدادها وجود دارد، و احتمالا فرزندتان نیز قادر خواهد بود که استعدادهایش را در فعالیتهایی که انجام میدهد به کار بندد.
در نهایت اینکه راهنمایی نوجوانانتان به سمت کشف و توسعهی استعدادهایش هدیهای ماندگار است که به آنها میدهید. اگر فرزندتان بتواند استعدادهایش را شناسایی و کنترل کند، زیربنای محکمی برای آیندهاش خواهد ساخت. همانطور که اغلب افراد موفق نیز چنین کردهاند. اگرچه شناسایی استعدادها نمیتواند به طور کامل موفقیت فرزندتان را تضمین کند، در واقع هیچ چیز دیگری هم نمیتواند به طور کامل موفقیت را تضمین کند، اما با این همه، شناسایی استعدادها شروعی خوب و فرصت مناسبی برای دنبال کردن و رسیدن به موفقیت است.
پینوشتها:
• این مطلب با عنوان Helping Teens and Young Adults Discover Their Unique Talents to Succeed در تاریخ هفتم جولای 2020 در وبسایت وی هَو کیدز (We Have Kids) منتشر شده و با عنوان «چرا باید گاهی بگذارید کودکان شکست بخورند» توسط رقیه ملکی ترجمه شده است. وب سایت راهنما آکادمی آن را در تاریخ 20 فروردین 1400 با همان عنوان منتشر کرده است.
•• کیم اِگان، نویسندهی مطلب، دارای مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی از دانشگاه دنور آمریکا است.