مدیریت زمان

به قول استیون کاوی؛ موضوع مدیریت زمان، مدیریت زمان نیست بلکه مدیریت اولویت‌هاست.

نوجوانان اگر بدانند در زندگی چه می‌خواهند و به‌دنبال چه هستند آنگاه زمان خود را نیز می‌توانند به‌درستی مدیریت کنند. در غیر این صورت اگر به‌جای 24 ساعت شبانه‌روز، 48 ساعت هم وقت داشته باشند به هیچ کار اساسی‌ای در زندگی و درس و تحصیل خود نخواهند رسید.

ماتریس اولویت‌بندی (ابزار مدیریت زمان)

هر کاری که ما در زندگی انجام می‌دهیم در یکی از این تقسیم‌بندی‌های چهارگانه زیر جای می‌گیرد. کارهایی که می‌کنیم یا جزء طبقه مهم هستند یا مهم نیستند و در دسته‌ی غیرمهم قرار می‌گیرند. همچنین کارهای ما یا ضروری هستند و فشار زمانی و توجه آنی در ارتباط با آن‌ها وجود دارد که باید در زمان خاصی انجام شوند؛ مثلا چراغ قرمز که باید سریع ایستاد یا زنگ تلفن که باید سریع قبل از قطع شدن جواب داد. یا ضروری نیستند و فشار زمانی برای انجام آنها وجود ندارد.

گسترده کردن زمان

نوجوانان عزیز دقت کنید اگر برای انجام کارهای با اهمیت، سازماندهی و اولویت‌بندی زمانی نکنید، به اهداف خود دست نخواهید یافت. دکتر مارکوس جنتری؛ این فرایند را گسترده کردن زمان نام‌گذاری کرده است.

ابتدا آنچه اهمیت و اولویت دارد را مشخص می‌کنید، سپس زمان خود را به اولویت‌ها تخصیص دهید و در نهایت با جلوگیری از حواس‌پرتی از زمان مراقبت می‌کنید تا شما را از موارد کم‌اهمیت دور کند.

مراقبت از زمان:

1)عدم تعلل در کارها و به تعویق انداختن آنها: الگوی صحیح رسیدگی به کارها، اجرای بی‌درنگ و بلافاصله‌ی آنهاست. هنگامی که کارها را به امروز و فردا می‌اندازید، زمان را هدر می‌دهید و از آن محافظت نمی‌کنید. افراد موفق، کاری که الان باید انجام شود را الان انجام می‌دهند و دیگر منتظر نمی‌مانند که فرصت‌ها را از دست بدهند.

2)حذف کردن حواس‌پرتی: که مسئله‌ی بزرگی در محافظت از زمان است. همیشه اتفاقات و رویدادهایی وجود دارند که توجه شما را به خود جلب کنند. شاید بخواهید مقداری از زمان خود را برای توجه کردن به مسائل دیگر اختصاص دهید، ولی نسبت به انتخاب‌های خود هوشیار باشید. وقتی زمان گذشت، برای ابد گذشته است و دیگر باز نمی‌گردد. آیا زمان را همان‌طور که خواسته بودید صرف کرده‌اید؟

3)گفتن «نه» مقدس:  یاد بگیریم به کارهایی که از ضرورت خاصی برخوردار نیست «نه» بگوییم. به این شکل می‌توانیم زمان را به کارهایی که اهمیت بیشتری دارند اختصاص دهیم. زمانی که خواسته‌ی دیگران نامعقول است؛ مثلا شب امتحان دوستت مهمانی دعوتت می‌کند. زمانی‌که کار درخواست‌شده برای شما از اولویت کمتری برخوردار است؛ مثلا دعوت به شرکت در انجام کار گروهی که در برنامه‌ات نبوده است. زمانی‌که از مهارت و دانش کافی برخوردار نباشید؛ مثلا از شما می‌خواهند کامپیوتر را درست کنید ولی شما بلد نیستید. زمانی که عصبانی و ناراحت هستید.